دلایل اصلی کاهش مقاومت نسبت به مقاومت فشاری قابل انتظاز:
1- مراقبت و نگهداری و حل و نقل نامناسب
2- آب زدن در کارگاه به دلیل تأخیر در بتن ریزی و یا درخواست اسلامپ بالاتر برای تسهیل بتن ریزی و پرداخت بتن.
3- مقدار حباب هوای عمدی و غیر عمدی بیش از حد مجاز؛
4- خطاهای تولید و عوامل پیشبینی نشده در زمان حمل و تحویل بتن؛
روش آزمایش میبایست مطابق با استاندارد ASTM و يا استانداردهای مشابه معتبر در محل اجراء، انجام شود. تقریباً همه انحرافات در انجام آزمون میتواند سبب کاهش مقاومت بتن شود. مهمترین عوامل کاهش مقاومت بتن عبارتند از دمای عمل آوری اولیه بالا (بیش از C° 27)، یخ زدگی نمونه، ماندن بیش از حد نمونه در کارگاه و عدم انتقال آن به حوضچه عمل آوری استاندارد، تاخیر در خارج کردن قالب ها، کلاهک گذاری نامناسب نمونه های و ملاحظات دستگاه فشاری (اعم از نرخ بارگذاری و کالیبراسیون).
آزمایشگاه مسئول انحراف از روش نمونه برداری است. تکنسین های محل کار و پرسنل آزمایشگاه میباید دارای گواهی صلاحیت لازم باشند. کارگران ساختمانی برای نمونه برداری آموزش ندیده اند و لذا نباید از آنها برای نمونه برداری استفاده نمود.
برای جلوگیری از انحراف از روش آزمایش:
1- اطمینان یابید که نمونه بتن در کارگاه مطابق با روش استاندارد ASTM C172 نمونه برداری شده است.
2- مطمئن شوید که استوانه های مطابق با الزامات استاندارد ASTM C31 ساخته شده و مورد عمل آوری قرار گرفته اند.
3- اطمینان یابید که نمونه های مطابق با الزامات استاندارد ASTM C39 مورد آزمون قرار میگیرند.