مشاوره تکنولوژی بتن و افزودنی های بتن

دلایل کاهش مقاومت بتن-مشاوره در آزمایش بتن

دلایل کاهش مقاومت بتن؟

وقتی یک مقاومت مبنا مورد توافق قرار گیرد، نتایج آزمون مقاومت فشاری به عنوا مبنای پذیرش بتن قرار می­گیرد. نمونه ها همواره از بتن تازه گرفته می ­شوند و سپس تحت شرایط استاندارد مورد عمل آوری و در یک سن مشخص (۲۸ روزه) مورد آزمون قرار می­گیرند. برای مطمئن بودن از نتایج آزمون، می­بایست از یک روش استاندارد مانند ASTM پیروی کرد.

اثر دمای عمل آوری اولیه بتن بر روی مقاومت فشاری

مقاومت متوسط دو استوانه mm 150*300 و یا سه استوانۀ mm 200*100 نتیجه یک آزمون مقاومت فشاری می­باشد. در برخی از موارد، مقاومت ۷ روزه هم ممکن است معیار پذیرش باشد. این آزمونه ها نباید با آزمونه های کارگاهی عمل آوری شده (آزمونه هایی برای مدل سازی عمل آوری خود عضو) اشتباه گرفته شوند.

آزمونه های کارگاهی عمل آوری شده برای بررسی از صحت عمل آوری و محافظت از عضو، برآورد مقاومت اولیه سازه برای خارج کردن قالب ها و یا پس کشیدگی و ادامه فعالیت ساخت، مورد آزمون قرار می­گیرند.

همانطور که در شکل زیر دیده می­شود، اغلب نمونه برداری ها پس از نمونه برداری در فضای آزاد رها می­شوند. قرار گرفتن نمونه در دمای محیط سبب کاهش و یا افزایش نسبت مقاومت واقعی بتن می شود. در حالی که نمونه اخذ شده در کارگاه می­بایست از تابش مستقیم نور خورشید و خشک شدگی سریع دور باشد.

دلایل اصلی کاهش مقاومت نسبت به مقاومت فشاری قابل انتظاز:

۱-    مراقبت و نگهداری و حل و نقل نامناسب

۲-    آب زدن در کارگاه به دلیل تأخیر در بتن ریزی و یا درخواست اسلامپ بالاتر برای تسهیل بتن ریزی و پرداخت بتن.

۳-    مقدار حباب هوای عمدی و غیر عمدی بیش از حد مجاز؛

۴-    خطاهای تولید و عوامل پیش­بینی نشده در زمان حمل و تحویل بتن؛

روش آزمایش می­بایست مطابق با استاندارد ASTM و يا استانداردهای مشابه معتبر در محل اجراء، انجام شود. تقریباً همه انحرافات در انجام آزمون می­تواند سبب کاهش مقاومت بتن شود. مهمترین عوامل کاهش مقاومت بتن عبارتند از دمای عمل آوری اولیه بالا (بیش از C° ۲۷)، یخ زدگی نمونه، ماندن بیش از حد نمونه در کارگاه و عدم انتقال آن به حوضچه عمل آوری استاندارد، تاخیر در خارج کردن قالب ها، کلاهک گذاری نامناسب نمونه های و ملاحظات دستگاه فشاری (اعم از نرخ بارگذاری و کالیبراسیون).

آزمایشگاه مسئول انحراف از روش نمونه برداری است. تکنسین های محل کار و پرسنل آزمایشگاه می­باید دارای گواهی صلاحیت لازم باشند. کارگران ساختمانی برای نمونه برداری آموزش ندیده اند و لذا نباید از آنها برای نمونه برداری استفاده نمود.

برای جلوگیری از انحراف از روش آزمایش:

۱-    اطمینان یابید که نمونه بتن در کارگاه مطابق با روش استاندارد ASTM C172 نمونه برداری شده است.

۲-    مطمئن شوید که استوانه های مطابق با الزامات استاندارد ASTM C31 ساخته شده و مورد عمل­ آوری قرار گرفته اند.

۳-    اطمینان یابید که نمونه های مطابق با الزامات استاندارد ASTM C39 مورد آزمون قرار می­گیرند.

فهرست منابع:

  1. ASTM Standards C31, C39, C172, C1077, ASTM Book of Standards, Volume 04.02, American Society for Testing and Materials, West Conshohocken, PA. www.astm.org
  2. Specification for Structural Concrete, ACI 301, American Concrete Institute, Farmington Hills, MI, www.concrete.org
  3. Building Code Requirements for Reinforced Concrete, ACI 318, American Concrete Institute, Farmington Hills, MI.
  4. In-Place Concrete Strength Evaluation-A Recommended Practice. NRMCA Publication 133, NRMCA, Silver Spring, MD., www.nrmca.org
  5. Effect of Curing Condition on Compressive Strength of Concrete Test Specimens, NRMCA Publication 53, NRMCA Silver Spring, MD.
  6. Review of Variables that Influence Measured Concrete Compressive Strength, David N. Richardson, NRMCA Publication 179, NRMCA, Silver Spring, MD.
  7. Low Strength Tests? Maybe Not!, E.O. Goeb, Concrete Products, December 1992.
  8. Why Low Cylinder Tests in Hot Weather? E.O. Goeb, Concrete Construction, Jan. 1986.

9. CIP 10 – Strength of In-Place Concrete; CIP 34—Making Concrete Cylinders in the Field, CIP Series, NRMCA, Silver Spring, MD.